Η στιγμή μας

Δεν με πιστεύεις. Με κοιτάς μες στα μάτια αλλά ακόμα δεν με βλέπεις.

Με ακουμπάς αλλά δεν με αγγίζεις. Όχι ακόμα.

Αφήνω το φόβο μου να πλημμυρίσει το δωμάτιο και μένω γυμνή.

Γυμνή απέναντι σου, γυμνή απέναντι στο φόβο.

Έλα να αλλάξουμε θέσεις. Δάνεισε μου το αγέρωχο πνεύμα σου.

Για λίγο.Να προλάβω να σε κατακτήσω μόνο.

Δεν σε πιστεύω. Με κερνάς αλήθειες και μετράω ψέμματα.

Μου κάνεις χώρο αλλά δεν στέκομαι. Όχι ακόμα.

Κι αν τώρα είναι η στιγμή μας αρκεί να ανοιγοκλείσουμε τα μάτια.

Αρκεί ένας στεναγμός και χάθηκε.

Έλα να μετρήσουμε τον έρωτα. Με τί εργαλεία;

Κι αν κλέψεις;

Έλα να κάνουμε τον έρωτα κλεψύδρα.

Σε κάθε τέλος να αρκεί ένα γύρισμα για την αρχή.

Χρόνο να αγοράσουμε! Να τον κάνουμε νύχτες ατέλειωτες , μόνο νύχτες.

Να τις αδειάσουμε από στερεότυπα και να τις γεμίσουμε λέξεις. Λέξεις και χάδια.

Να κοιταχτούμε σα να πιστεύουμε. Σαν ξένοι με γνώριμη ένταση, με κοινό αίτημα.

Κι αν τώρα είναι η στιγμή μας αρκεί να ανοιγοκλείσουμε τα μάτια.

Αρκεί ένας στεναγμός και φανερώθηκε.