Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

Έλα να παίξουμε ένα παιχνίδι!

Έλα να παίξουμε ένα παιχνίδι!
Εγώ θα σου δίνω εικόνες και συ θα τις κανεις λεξεις!
Εσύ θα μου πετάς φιλιά και εγώ θα υφαί
νω όνειρα!
Θα το κάνουμε σαν τότε,  θυμάσαι;
Μόνο σώμα και καρδιά!
Απαγορεύεται η σκέψη! Όποιος κρυφοκοιτάξει τη λογική, χάνει!
Έλα να παίξουμε το παιχνίδι μας!
Εγώ θα κρύβω έρωτα και συ θα με μαρτυράς!
Εσύ θα γράφεις τους κανόνες και γω θα σκαρφίζομαι εξαιρέσεις!
Να το κάνουμε όπως τότε. ..
Θυμάσαι;
Και στο τέλος...
ο νικητής ξαναγαπάει!

Κυριακή 7 Ιουνίου 2015

Σε φαντάστηκα...

Σε φαντάστηκα...
Ένα κρύο απόγευμα, δίπλα στη βεράντα, σε είδα να ανεβαίνεις τον δρόμο μου.
Ήσουν όμορφος. Πολύ όμορφος. Χαμογελούσες! Με έπιασες να σε κρυφοκοιτάζω και
μου' κλεισες το μάτι.
Αμέσως κατέβασα τα μάτια και κρύφτηκα. Πόσο παιδική αντίδραση!
Ανέβηκες τα σκαλιά και εγώ σε περίμενα πίσω από την μισάνοιχτη πόρτα.
Το άρωμα σου μπήκε πρώτο, η πόρτα άνοιξε διάπλατα.
Σε φαντάστηκα...
Με άρπαξες και με αγκάλιασες τόσο σφιχτά που για μια στιγμή έχασα την ανάσα μου.
''Από τη λαχτάρα μου'' είπες και με φίλησες.
Η καρδιά μου χτυπούσε ακανόνιστα, τα πόδια μου έτρεμαν. Μα στάθηκα εκεί, γενναία , μπροστά σου και αφέθηκα στο βλέμμα σου.
'' Έλειψες πολύ'' είπα και γέμισα δάκρυα.
Με σήκωσες στα χέρια σου, με πήγες στο δωμάτιο και με ακούμπησες απαλά στα σεντόνια.
Μου έκανες έρωτα σαν πρώτη φορά. Σαν όλες τις πρώτες φορές όλων μαζί των ερωτευμένων.
Έχασα το χρόνο, το παρόν, το αύριο.
Όλο το νόημα της ύπαρξης μου χώρεσε στη στιγμή που με νόθευες με αγάπη. Αγάπη, σάλιο, ιδρώτα και πόθο.
Σε φαντάστηκα...
Ξάπλωσες πλάι μου και με χάιδευες μέχρι να αποκοιμηθώ.
Κρατούσα επίμονα τα μάτια μου ανοιχτά, μην σε χάσω.
'' Θα είμαι εδώ '' είπες. '' Αφέσου''.
'' Δεν σε πιστεύω. Μόλις κοιμηθώ θα φύγεις.'' απάντησα και σε έσφιξα πάνω μου.
Εσύ γέλασες, με αγκάλιασες και ακούμπησες την ανάσα σου δίπλα στ'αυτί μου, όπως ξέρεις πως μου αρέσει. Όπως πάντα ήξερες πως με ησυχάζει.
'' Δεν υπάρχεις. Δεν υπήρξες. Δεν θα υπάρξεις. Όλο φεύγεις. Και εγώ πονάω για κάτι που δεν έχω. Που δεν είχα. Που δεν θα έχω.'' είπα και αφέθηκα.
Σε φαντάστηκα...
Όλα εκείνα τα πρωινά και συνάμα όλα εκείνα τα βράδια. Ξέρεις ποια.
Σε φαντάστηκα πάντα να φεύγεις.
Θέλω μια παραμονή. Θα μου χαρίσεις μία;