Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

Θυμάσαι κοριτσάκι;

Απόψε σηκώνει σκόνη.
Σκόνη από ματωμένες μνήμες.
Θυμάσαι κοριτσάκι;
Ποιος σου' πε να παίξεις με τα χώματα πάλι;
Ποιος σου' πε να λερώσεις τα καλά σου ρούχα
πάνω στον ενθουσιασμό του παιχνιδιού;
Απόψε ο ουρανός ανοίγει.
Ρίχνει φωτιά να κάψει ο,τι φύτρωσε.
Στάχτη από εραστές και φίλους.
Θυμάσαι κοριτσάκι;
Εσύ, που έκανες τον έρωτα αφύσικο.
Μα σου' μαθε κανείς τον φυσικό;
Απόψε το δέρμα σκίζεται.
Κομμάτια από φόβο κι ελπίδα.
Θυμάσαι κοριτσάκι;
Πέτα τα όλα. Θαψ'τα. Άδειασε το χώρο σου
πάλι και άσε τη μούχλα να κάνει τη δουλειά της.
Ποιος σου' πε κοριτσάκι πως μπορείς να βγεις έξω;
Πλύνε τα καλά σου και στήσου στη βιτρίνα σου πάλι.
Τα κόκκινα δεν είναι για σένα.
Λευκό. Σαν τη ζωή που αποστείρωσες.
Θυμάσαι κοριτσάκι;


Θάνατος



Πες μου κάτι για να μην τον φοβάμαι,να τον παίρνω αψήφιστα.
Πες μου πως κάποιος παράδεισος υπάρχει, πως κάτι σε περιμένει.
Πες μου κάτι να τον κάνω φίλο μου, να τον δεχτώ.
Πρέπει κάτι να μου δώσει. Δεν μπορεί να παίρνει μόνο.
Σε παρακαλώ. Πες μου κάτι.
Πώς δυο χούφτες χώμα μπορούν να σε σβήσουν για πάντα;
Πώς μπορεί μια στιγμή να κλέψει όσα, χρόνια ολόκληρα, χτίζεις;
Μια ισορροπία δως μου, μια παρηγοριά.
Ας είναι ψέμα.
Φτιάξε ένα παραμύθι να το πουλήσουμε στους πονεμένους, στους φοβισμένους,
στους εναπομείναντες.
Πώς να σε γυρεύουν τα μάτια μου στον ουρανό αφού σε κρύψανε στη γη;
Σε θέλω κάπου ολόκληρο. Ψυχή και σώμα.
Πού πας; Με βλέπεις; Υπάρχεις; Πώς;
Πες μου κάτι. Σε παρακαλώ.
Πες μου κάτι να τον ξορκίσω, να μην με διαλύει η παρουσία του.
Να λέω το όνομά του και να γελάω, να τον αδειάσω.
Να του αρπάξω τον Τρόμο που κουβαλάει μαζί του.
Να γίνει μικρός και αδύναμος.
Νας μας αφήσει ήσυχους στις απλές ζωές μας.
Πες μου κάτι να τον τσακίσω μέσα μου.
Να τον νικήσω.

Κι ας κρατήσουμε κρυφό πως στο τέλος ,ο μόνος νικητής είναι αυτός.

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Η στιγμή μας

Δεν με πιστεύεις. Με κοιτάς μες στα μάτια αλλά ακόμα δεν με βλέπεις.
Με ακουμπάς αλλά δεν με αγγίζεις. Όχι ακόμα.
Αφήνω το φόβο μου να πλημμυρίσει το δωμάτιο και μένω γυμνή.
Γυμνή απέναντι σου, γυμνή απέναντι στο φόβο.
Έλα να αλλάξουμε θέσεις. Δάνεισε μου το αγέρωχο πνεύμα σου.
Για λίγο.Να προλάβω να σε κατακτήσω μόνο.
Δεν σε πιστεύω. Με κερνάς αλήθειες και μετράω ψέμματα.
Μου κάνεις χώρο αλλά δεν στέκομαι. Όχι ακόμα.
Κι αν τώρα είναι η στιγμή μας αρκεί να ανοιγοκλείσουμε τα μάτια.
Αρκεί ένας στεναγμός και χάθηκε.
Έλα να μετρήσουμε τον έρωτα. Με τί εργαλεία;
Κι αν κλέψεις;
Έλα να κάνουμε τον έρωτα κλεψύδρα.
Σε κάθε τέλος να αρκεί ένα γύρισμα για την αρχή.
Χρόνο να αγοράσουμε! Να τον κάνουμε νύχτες ατέλειωτες , μόνο νύχτες.
Να τις αδειάσουμε από στερεότυπα και να τις γεμίσουμε λέξεις. Λέξεις και χάδια.
Να κοιταχτούμε σα να πιστεύουμε. Σαν ξένοι με γνώριμη ένταση, με κοινό αίτημα.
Κι αν τώρα είναι η στιγμή μας αρκεί να ανοιγοκλείσουμε τα μάτια.

Αρκεί ένας στεναγμός και φανερώθηκε.

Εφιάλτης ήταν

Μύρισε πάλι θάνατος παντού.
Κοφτός αέρας, εκδικητικός.
Μάτια και στόματα με αίμα.
Αυτιά ξεριζωμένα, να έχουν άλλοθι.
Οι εικόνες πια δε σε τρομάζουν,
πως θα μπορούσαν άλλωστε;
Έχεις πια εκπαιδευτεί.
Κοιμάσαι ήσυχος , αφού καταδίκασαν τα γεγονότα.
Τι βάρος σου αναλογεί; Αναρωτήθηκες;
Τα χέρια σου, η φωνή σου, μέχρι που φτάνουν;
Πόσους σκέπασε η σιωπή σου;
Ανθρώπινα μέλη, σαν πλαστικά μπουκάλια
πεταμένα.
Αριθμοί κι εικόνες, εικόνες κι αριθμοί.
Δε σ'αγγίζουν.
Πως θα μπορούσαν άλλωστε;
Έχεις πια εκπαιδευτεί.
Αν νιώσεις ποτέ το στόμα σου μπουκωμένο με λάσπη,
αν ποτέ δεις να σφάζονται άνθρωποι μπροστά σου,
αν αλλοιωθεί η μορφή σου όλη από τον πόνο,
αν οι αριθμοί δεν φτάνουν για να μετρήσεις όσα έχεις χάσει,
αν τα παιδιά σου σε δυο δεύτερα γίνουν σκόνη,
τότε ξύπνα!
Γύρνα πλευρό...

Εφιάλτης ήταν.

Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Εσύ

Δεν με ξέρεις μα εγώ καιρό σε περιμένω.
Νύχτες και ξημερώματα σε πλάθω στο μυαλό μου
και σε φροντίζω.
Σου μαθαίνω να γελάς δυνατά χωρίς φόβο,
να αφήνεις τα δάκρυα να τρέχουν μέχρι να στεγνώσουν.
Σου μιλάω για τον κόσμο, τον άνθρωπο και τα όνειρα.
Σου δείχνω εκείνα που δεν τόλμησα εγώ ν'αγγίξω.
Τα μάτια σου μου μοιάζουν. Και τα μαλλιά σου θαρρώ.
Δεν με ξέρεις ακόμα μα εγώ έζησα για σένα.
Μονάχα η σκέψη σου αρκεί για να μ'ολοκληρώσει.
Πως να πνιγείς απ' την αγάπη;
Η δική μου ,στο υπόσχομαι ,αεράκι θα γίνει και θα σε πάει ψηλά.
Τα χέρια μου καταφύγιο και ώθηση παράλληλα.
Σε ταϊζω λατρεία, σε πλένω με ευτυχία , σε ντύνω με τόλμη.
Εσύ, αγέννητο κομμάτι από τη σάρκα μου.
Εσύ, το θαύμα που αναμένω.

Εσύ, η πατρίδα που γυρεύω.

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

Έρωτας;

Σάμπως ξέρω και τι είναι ο έρωτας;
Μια ζωή τον απέφευγα, τον αψηφούσα.
Ποτέ δεν τον λογάριασα.
Αμφιβάλλω ακόμη και για την υπαρξή του.
Ανταλλαγή αναγκών. Έτσι το βάφτισα.
Δεν το' χω λοιπόν να στο δωρίσω.
Κι αν το'πα ποτέ, κακιά στιγμή ήταν.
Παραπλάνηση. Ανάγκη για φόντο.
Κι ο κόμπος στο στομάχι, φόβος είναι.
Κι ο λυγμός στο λαιμό, εγωισμός.
Τον περιφρόνησα και ησύχασα.
Έζησα ήρεμα, απλά και αποστειρωμένα.
Εσύ που πλήρωσες ακριβά την απάτη αυτή, με νιώθεις.
Ο έρωτας, καλέ μου, τίποτα άλλο παρα το κλειδί για
την προσωπική σου κόλαση, είναι.
Αν είσαι καλός στις βουτιές, πέσε.

Εγώ θα μείνω στα ρηχά.

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015

Έλα να γίνουμε ευτυχισμένοι

Έλα να γίνουμε ευτυχισμένοι! Να σκάσουμε από την απόλυτη ευτυχία!
Εσύ θα μου χαμογελάς όλη μέρα και εγώ θα σε γεμίζω χάδια.
Εσύ θα με φροντίζεις και εγώ θα σ'αγαπάω.
Έλα να γίνουμε ευτυχισμένοι! Να ξεπεράσουμε κάθε ουτοπική διαφήμιση!
Εγώ θα σου τραγουδάω και εσύ θα μου κάνεις έρωτα.
Εγώ θα σου μαγειρεύω  και εσύ θα με λατρεύεις.
Να πάθουμε ασφυξία από τα γέλια, να μπουκωθούμε
αιώνιους όρκους πίστης και αφοσίωσης.
Έλα να γίνουμε ευτυχισμένοι!
Να διώξουμε μακριά όσους μας ζηλεύουν και μας χλευάζουν.
Να κάψουμε κυνικούς και είρωνες.
Εσύ θα με φιμώνεις με προστασία και εγώ θα σε αλυσοδένω με στοργή.
Εσύ θα μου απορροφάς ζωή και εγώ θα σου ξερνάω θάνατο.
Έλα να γίνουμε ευτυχισμένοι!
Κι αν δεν τα καταφέρουμε...

μπορούμε επιτέλους να αφήσουμε τα τέρατά μας ελεύθερα να αλληλοσπαραχτούν.