Θάνατος

Πες μου κάτι για να μην τον φοβάμαι,να τον παίρνω αψήφιστα.

Πες μου πως κάποιος παράδεισος υπάρχει, πως κάτι σε περιμένει.

Πες μου κάτι να τον κάνω φίλο μου, να τον δεχτώ.

Πρέπει κάτι να μου δώσει. Δεν μπορεί να παίρνει μόνο.

Σε παρακαλώ. Πες μου κάτι.

Πώς δυο χούφτες χώμα μπορούν να σε σβήσουν για πάντα;

Πώς μπορεί μια στιγμή να κλέψει όσα, χρόνια ολόκληρα, χτίζεις;

Μια ισορροπία δως μου, μια παρηγοριά.

Ας είναι ψέμα.

Φτιάξε ένα παραμύθι να το πουλήσουμε στους πονεμένους, στους φοβισμένους,

στους εναπομείναντες.

Πώς να σε γυρεύουν τα μάτια μου στον ουρανό αφού σε κρύψανε στη γη;

Σε θέλω κάπου ολόκληρο. Ψυχή και σώμα.

Πού πας; Με βλέπεις; Υπάρχεις; Πώς;

Πες μου κάτι. Σε παρακαλώ.

Πες μου κάτι να τον ξορκίσω, να μην με διαλύει η παρουσία του.

Να λέω το όνομά του και να γελάω, να τον αδειάσω.

Να του αρπάξω τον Τρόμο που κουβαλάει μαζί του.

Να γίνει μικρός και αδύναμος.

Νας μας αφήσει ήσυχους στις απλές ζωές μας.

Πες μου κάτι να τον τσακίσω μέσα μου.

Να τον νικήσω.

Κι ας κρατήσουμε κρυφό πως στο τέλος ,ο μόνος νικητής είναι αυτός.