ΜΕΧΡΙ...

Θα περιμένω μέχρι να ανθίσει η γη του έρωτα, μέχρι η μυρωδιά σου να σκορπίσει
στα φύλλα των δέντρων.
Θα περιμένω μέχρι τα ξίφη των ματιών σου να λυγίσουν, μέχρι τα σύννεφα
να μαρτυρήσουν την αλήθεια τους, μέχρι οι αιχμάλωτοι του χθες να αποδράσουν.
Θα περιμένω μέχρι τα δάκρυα να κυλήσουν στην πληγή, μέχρι να τη γιατρέψουν.
Θα περιμένω μέχρι ν’ ακουστούν οι συγχορδίες της ψυχής, μέχρι να πετάξουν μακριά
τα μαύρα πουλιά.
Θα περιμένω μέχρι ν’ αποτυπωθεί ο αναστεναγμός μου στο λαιμό σου.
Μέχρι να παρηγορηθεί ο καημός μου.
Θα περιμένω μέχρι να ζωγραφίσεις τη σωτηρία, μέχρι να περιφράξεις τη ζωή
με την αγκαλιά σου.
Θα περιμένω μέχρι η ανάσταση να με φιλήσει, μέχρι ο θάνατος να με υποτιμήσει.
Θα περιμένω μέχρι την αυγή.. Ίσως τότε έρθεις.