Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

Φύγαμε...


Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017

Ερωδιός

  

                                                           <<  ΕΡΩΔΙΟΣ >>




''...ο Αιγυπιός ήταν γιος του Ανθέα και της Βούλιδας. Ο Αιγυπιός έγινε εραστής της χήρας Τιμάνδρας, που ήταν πολύ όμορφη. Αλλά ο γιος της Τιμάνδρας, ο Νεόφρονας, θύμωσε και αποφάσισε να τους τιμωρήσει. Έκανε σχέση με την Βούλιδα, και όταν ένα βράδυ ο Αιγυπιός πήγε να περάσει τη νύχτα με την Τιμάνδρα, ο Νεόφρονας φρόντισε με ύπουλο τρόπο, ώστε μέσα στο σκοτάδι ο Αιγυπιός να πέσει στο κρεβάτι της μητέρας του. Χωρίς να την αναγνωρίσει, ήρθε σε σαρκική επαφή μαζί της, αλλά όταν το πρωί ανακαλύφθηκε η αιμομειξία η Βούλιδα προσπάθησε να τυφλώσει τον γιο της και ύστερα να αυτοκτονήσει. Ο Δίας όμως πρόφθασε να μεταμορφώσει και τους 4 σε πτηνά: Ο Αιγυπιός και ο Νεόφρονας έγιναν αιγυπιοί, η Τιμάνδρα μεταμορφώθηκε σε αιγίθηλο, ενώ η Βούλιδα σε ένα πουλί που έτρωγε τα μάτια άλλων πουλιών, φιδιών ή ψαριών... τον Ερωδιό. ''

Ο Ερωδιός είναι ένα ψυχολογικό δράμα που βουτάει στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής.
Πέντε ήρωες καλούνται να αντιμετωπίσουν τους δαίμονές τους με φόντο ένα ψυχιατρικό ίδρυμα.
Σχέσεις και όρια δοκιμάζονται με συνέπειες καταστροφικές μα συνάμα λυτρωτικές.
Πόσο απέχει η αγάπη από την απέχθεια; Πόσο εύκολα χωράει κανείς στην εξάρτηση; Πόση διαύγεια περιέχει τελικά μέσα της η παράνοια;

Ο Θίασος Εν Εξάλλω
παρουσιάζει
το θεατρικό έργο
της
ΝΑΤΑΣΣΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ


'' ΕΡΩΔΙΟΣ ''

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μελίνα Σκούφου
ΜΟΥΣΙΚΗ: Σταύρος Βούλτσος
ΣΚΗΝΙΚΑ: Γιώργος Κυριακού
ΠΑΙΖΟΥΝ (αλφαβητικά): Νατάσσα Αναγνώστου
Μαρία Βασιλοπούλου,
Έλενα Γιαννακάκη,
Βέρα Μακρομαρίδου,
Θοδωρής Τούμπανος
ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ-ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Μελίνα Σκούφου
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ - ΠΡΟΩΘΗΣΗ: Αγλαϊα Παγώνα
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΒΙΝΤΕΟ: Μιχαήλ Μαυρομούστακος
Make up artist: Ρούλα Λιανού


Από 13 Μαρτίου , κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 στο Θέατρο Π.Κ
Διεύθυνση: Κασομούλη 30 & Ρενέ Πυώ 2

Τιμές εισιτηρίων
Κανονικό: 10€
Μειωμένο (φοιτητές - άνεργοι - ατέλειες): 5€



Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2017

Εγώ

Εγώ ξέρω πως στέριωσες ολα σου τα χρόνια στην προσμονή.
Πώς κύκλωσες όλες σου τις μέρες μέ αγωνία.
Πώς μοίρασες κάθε σου λεπτό με τάξη στην εντέλεια.
Εγώ ξέρω πως ο χρόνος σου υποθηκεύτηκε για δυο ψίθυρους επιβράβευσης.
Εγώ είδα πως προπονήθηκες στην απαξίωση.
Πώς πάλεψες με την αδιαφορία.
Πως επέζησες στο χάος.
Εγώ είδα πως οι μάχες σου δόθηκαν για δύο βλέμματα περηφάνιας.
Εγώ ένιωσα τις φλέβες σου να σπάνε από την υπερπροσπάθεια.
Το σώμα σου να αδειάζει για να χωρέσει λίγο μυαλό ακόμα, να εκλογικεύσεις, να σωθείς.
Τις κόρες των ματιών σου να μεταμορφώνονται σε όποιον αντικρύζουν.
Εγώ ένιωσα πως θάφτηκες για δύο αγκαλιές αγάπης, για δύο σινιάλα αποδοχής.
Οι άλλοι; Το μάθανε;

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

Μέρες


Μετρούσε τις μέρες και έβγαιναν λίγες. Μικρές.
Τι να πρωτοχωρούσε μέσα τους;
Τα στρίμωχνε, τα δίπλωνε μα δεν τα κατάφερνε.
Δυο τρανταχτά γέλια, κάμποσες φανταχτερές λέξεις,
κανα δυο ζευγάρια μάτια και πολλά πολλά σχέδια.
Αυτά του έπιαναν τον περισσότερο χώρο.
Μετρούσε τις μέρες και έβγαιναν πολλές.
Ατέλειωτες. Τι να τις έκανε τόσες που ήταν;
Τα μοίραζε όλα, τα χώριζε , μα πάλι κενό.
Βαθύ κενό. Απάνθρωπο.
Λίγες στιγμές πάθους, δυο τρεις γεύσεις, μερικά βλέμματα
και ένα σχέδιο. Μεγαλόπνοο. Ανέφικτο.
Μετρούσε τις μέρες και έβγαιναν ασήκωτες.
Αδίστακτες και γκρι.
Γκρι σαπισμένο.
Μέρες μετρημένες με πέτρες. Με βροχές και ερημιές.
Μέρες ντυμένες με ανυπαρξία.

Οι μέρες του.

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017

Άτιτλο

Ας τον πούμε μονόλογο ενός ακόμη ήρωα. Ας βρούμε μία δυο λέξεις , να τις τονίσουμε επαρκώς και να τις στεψουμε τίτλο.
Ας υποθέσουμε ότι είναι ακόμα μία ιστορία, πονεμένη η μη δεν έχει σημασία.
Αυτό εξάλλου, κρίνεται από το βάρος της ψυχής του καθενός.
Θα μπορούσε να είναι και ένα καλά δομημένο ψέμα. Μία φαντασία που ξέφυγε και αυτονομήθηκε.
Ίσως πούμε πως είναι μία εικόνα. Χωρίς λόγια. Ποιος τα χρειάζεται άλλωστε;
Στα αυτιά ηχούν όλα αλλιωτικα.
Τα μάτια είναι που μετρούν.
Κάποιος θα πει πως βλέπει μόνο μια κουκκίδα. Λίγο ξεθωριασμένη.
Κάπου εκεί μάλλον κάποιος άλλος θα αντιδράσει. Θα ζωγραφίσει ευθείες γραμμές γύρω της και θα φωτίσει ο κόσμος.
Ίσως πάλι πρόκειται για ένα τίποτα. Ένα καλοσχηματισμένο , γνώριμο τίποτα.
Απ'αυτα που λάμπουν στις βιτρίνες.
Εσύ;
Πώς θα το ονομαζες;