Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Εσύ

Δεν με ξέρεις μα εγώ καιρό σε περιμένω.
Νύχτες και ξημερώματα σε πλάθω στο μυαλό μου
και σε φροντίζω.
Σου μαθαίνω να γελάς δυνατά χωρίς φόβο,
να αφήνεις τα δάκρυα να τρέχουν μέχρι να στεγνώσουν.
Σου μιλάω για τον κόσμο, τον άνθρωπο και τα όνειρα.
Σου δείχνω εκείνα που δεν τόλμησα εγώ ν'αγγίξω.
Τα μάτια σου μου μοιάζουν. Και τα μαλλιά σου θαρρώ.
Δεν με ξέρεις ακόμα μα εγώ έζησα για σένα.
Μονάχα η σκέψη σου αρκεί για να μ'ολοκληρώσει.
Πως να πνιγείς απ' την αγάπη;
Η δική μου ,στο υπόσχομαι ,αεράκι θα γίνει και θα σε πάει ψηλά.
Τα χέρια μου καταφύγιο και ώθηση παράλληλα.
Σε ταϊζω λατρεία, σε πλένω με ευτυχία , σε ντύνω με τόλμη.
Εσύ, αγέννητο κομμάτι από τη σάρκα μου.
Εσύ, το θαύμα που αναμένω.

Εσύ, η πατρίδα που γυρεύω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου