Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2020

Καλοκαίρι

Μ' αρέσει ο ήχος από τα μαχαιροπίρουνα στα καλοκαιρινά μπαλκόνια.
Μ'αρέσουν οι ομιλίες και ο μπερδεμένος ήχος των τηλεοράσεων.
Με γαληνεύουν οι ιστορίες των άλλων. Να τις βλέπω σχεδόν κρυφά από απέναντι, να τις ακούω σαν από ράδιο.
Μ' αρέσουν τα φώτα στις αυλές τα καλοκαίρια, οι μισάνοιχτες εξώπορτες , τα γέλια και οι φωνές από τις πλατείες.
Είναι αυτή η άγνοια με την αθωότητα συνάμα που με καθηλώνει.
Περισσότερο όμως τα λευκά φώτα στις βεράντες... Αυτό το λα μινόρε που σου φέρνουν στ'αυτιά. Αυτό μ'αρέσει.
Κι ας είναι μόνο ένα ακόμη καλοκαίρι.




Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020

Προχώρα!

Άσε τους άλλους μάτια μου να κόβουν και να χτυπούν.
Τους τυφλούς, τους άθεους , τους λειψούς μην τους φοβάσαι.
Τα εγκλήματα πάντα διαπράττονται με χαμόγελο σε σπίτια όμορφα.
Άσε τους άλλους μάτια μου να δείχνουν και να θορυβούν.
Να ουρλιάζουν για τα ξένα και να σιωπούν για τα οικεία.
Τους ακίνητους μην τους τρομάζεις. Οι ρίζες τους τρέφονται με χώμα.
Άσε τους κοιμισμένους ήσυχους, η επανάληψη τους σώζει.
Ίδιες μέρες, ίδιες ώρες, ίδια λόγια, ίδιες ιστορίες.
Εσύ , έχεις μικροσκοπικούς γίγαντες στο πλάι σου και αυτό θα σε λυτρώνει.
Εσύ είδες, εσύ άκουσες, εσύ άντεξες.
Εσύ έκανες τον πόνο θάρρος και την προδοσία δύναμη.
Για αυτό σου λέω.. προχώρα!