Θυμάσαι κοριτσάκι;

Απόψε σηκώνει σκόνη.

Σκόνη από ματωμένες μνήμες.

Θυμάσαι κοριτσάκι;

Ποιος σου' πε να παίξεις με τα χώματα πάλι;

Ποιος σου' πε να λερώσεις τα καλά σου ρούχα

πάνω στον ενθουσιασμό του παιχνιδιού;

Απόψε ο ουρανός ανοίγει.

Ρίχνει φωτιά να κάψει ο,τι φύτρωσε.

Στάχτη από εραστές και φίλους.

Θυμάσαι κοριτσάκι;

Εσύ, που έκανες τον έρωτα αφύσικο.

Μα σου' μαθε κανείς τον φυσικό;

Απόψε το δέρμα σκίζεται.

Κομμάτια από φόβο κι ελπίδα.

Θυμάσαι κοριτσάκι;

Πέτα τα όλα. Θαψ'τα. Άδειασε το χώρο σου

πάλι και άσε τη μούχλα να κάνει τη δουλειά της.

Ποιος σου' πε κοριτσάκι πως μπορείς να βγεις έξω;

Πλύνε τα καλά σου και στήσου στη βιτρίνα σου πάλι.

Τα κόκκινα δεν είναι για σένα.

Λευκό. Σαν τη ζωή που αποστείρωσες.

Θυμάσαι κοριτσάκι;