Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

Μέρες


Μετρούσε τις μέρες και έβγαιναν λίγες. Μικρές.
Τι να πρωτοχωρούσε μέσα τους;
Τα στρίμωχνε, τα δίπλωνε μα δεν τα κατάφερνε.
Δυο τρανταχτά γέλια, κάμποσες φανταχτερές λέξεις,
κανα δυο ζευγάρια μάτια και πολλά πολλά σχέδια.
Αυτά του έπιαναν τον περισσότερο χώρο.
Μετρούσε τις μέρες και έβγαιναν πολλές.
Ατέλειωτες. Τι να τις έκανε τόσες που ήταν;
Τα μοίραζε όλα, τα χώριζε , μα πάλι κενό.
Βαθύ κενό. Απάνθρωπο.
Λίγες στιγμές πάθους, δυο τρεις γεύσεις, μερικά βλέμματα
και ένα σχέδιο. Μεγαλόπνοο. Ανέφικτο.
Μετρούσε τις μέρες και έβγαιναν ασήκωτες.
Αδίστακτες και γκρι.
Γκρι σαπισμένο.
Μέρες μετρημένες με πέτρες. Με βροχές και ερημιές.
Μέρες ντυμένες με ανυπαρξία.

Οι μέρες του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου