Μοναξιά

Είναι εύκολο να φωνάζεις με καμάρι και εγωισμό πως είσαι ένας μοναχικός καβαλάρης.
Οτι '' έτσι είσαι και σε όποιον αρέσεις''. Να δηλώνεις με περηφάνια πως είσαι δύσκολος χαρακτήρας
και πολύπλοκος.
Όλοι μπορούν να το κάνουν αυτό.
Το δύσκολο είναι να παλέψεις.
Να μπεις γενναία στο τερέν των σχέσεων-κάθε είδους-και να έρθεις αντιμέτωπος
με όλες τις σκληρές και αιχμηρές γωνίες σου.
Να μπεις στη διαδικασία να τις λειάνεις ώστε να είσαι πιο λειτουργικός στο καθημερινό
αλισβερίσι μιας σχέσης.
Να συγκρουστείς, να ταυτιστείς, να μπερδευτείς, να αδικήσεις και να αδικηθείς.
Αυτή είναι η πρόκληση!
Αυτός είναι ο αγώνας. Από τις κερκίδες ποτέ κανείς δεν κέρδισε.
Κι όταν μιλάω για νίκη, μιλώ μονάχα για τον εαυτό σου.
Για τις εμπειρίες και τις γνώσεις που θα αποκτήσεις.
Για την εξέλιξη που φέρνει το ''μαζί'' λόγω της αλληλεπίδρασης, κάτι που δεν θα ζήσεις
ποτέ ως δύσκολος , παρεξηγημένος , σκληρός και μόνος.
Η μοναξιά έχει ασφάλεια μα έχει και στασιμότητα. Τέλμα. Άγνοια.
Αν θες να σε μάθεις, να εξερευνήσεις κάθε σου πτυχή και όριο, τότε όρμα εκεί έξω.
Άσε τις ταμπέλες σου και στάσου απέναντι στον καθρέφτη σου: τα μάτια του άλλου!