Δεν είναι.

Δεν είναι το ''αγάπη μου'', το ''έρωτά μου'', που σκόπιμα μου στερούσες
για να με συνετίσεις.
Δεν είναι τα άδεια χέρια σου που βολεύονταν στον ύπνο
μόνο μακριά μου,
δεν είναι καν ο συνεχής εξαντλητικός πόλεμος λέξεων.
Ούτε η αιώνια μάχη  υπέρ των εντυπώσεων για καθετί.
Βλέπεις, εγώ έμαθα πως οι εραστές δεν ανταγωνίζονται,
ούτε μάχονται για τη θέση του νικητή.
Δεν υπάρχει ''καλύτερος'' , ούτε πιο επαρκής.
Οι εραστές αγωνίζονται μόνο για το ''μαζί'',
για να κάνουν το δημιούργημά τους αιώνιο.
Μα μάχονται μαζί, πλάι πλάι, όχι απέναντι.
Όχι , λοιπόν,δεν ήταν ούτε οι τιμωρητικές σιωπές σου,
ούτε η έλλειψη χαράς σου.
Ήταν η λαχτάρα σου για μένα που κράτησε λίγο.
Μα τόσο λίγο.