Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015

Με θυμάσαι;




Έχουμε γνωριστεί, δεν με θυμάσαι;
Είμαι εκείνο το χαμόγελο στην Πλάκα.
Είμαι εκείνη η πρώτη κομμένη ανάσα μπροστά στη θέα των ματιών σου.
Σε ξέρω από παλιά. Πριν συστηθούμε.
Είμαι οι λέξεις που κατάπινες από φόβο.
Τα βράδια που έχασες από εγωισμό.
Στ' αλήθεια, δεν σου θυμίζω κάτι;

Ίσως εκείνοι οι στίχοι στο βιβλίο σου;
Οι πρώτες νότες από το τραγούδι σου;
Έχουμε ξαναβρεθεί, επιμένω.
Είσαι το πρώτο δάκρυ της εφηβείας μου.
Εκείνο το αμήχανο αγκάλιασμα στο δρόμο.
Η πρώτη βουτιά χωρίς ανάσα.
Σε θυμάμαι.
Έχω ζήσει μαζί σου. Και χώρια σου.
Σ'έχω αγαπήσει και σ'έχω μισήσει στον ίδιο χρόνο,
σε ένα τικ του ρολογιού.
Κοίτα με καλά.
Κουβαλώ όσα τρέμεις και όσα συνάμα λαχταράς.
Μα και εσύ.
Φέρνεις μαζί σου όσα δεν άντεξα και έκρυψα. Μοιάζουμε.
Οι αντιθέσεις μας είναι απροκάλυπτα ταιριαστές.
Τώρα; Με θυμάσαι;






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου