Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2020

Καλοκαίρι

Μ' αρέσει ο ήχος από τα μαχαιροπίρουνα στα καλοκαιρινά μπαλκόνια.
Μ'αρέσουν οι ομιλίες και ο μπερδεμένος ήχος των τηλεοράσεων.
Με γαληνεύουν οι ιστορίες των άλλων. Να τις βλέπω σχεδόν κρυφά από απέναντι, να τις ακούω σαν από ράδιο.
Μ' αρέσουν τα φώτα στις αυλές τα καλοκαίρια, οι μισάνοιχτες εξώπορτες , τα γέλια και οι φωνές από τις πλατείες.
Είναι αυτή η άγνοια με την αθωότητα συνάμα που με καθηλώνει.
Περισσότερο όμως τα λευκά φώτα στις βεράντες... Αυτό το λα μινόρε που σου φέρνουν στ'αυτιά. Αυτό μ'αρέσει.
Κι ας είναι μόνο ένα ακόμη καλοκαίρι.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου