Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

Oι ιστορίες μου

”Μη γράψεις άλλες λυπημένες ιστορίες”, μου είπες.
Κι εγώ χαμογέλασα αμήχανα, σκεπτόμενη το που θα ξόδευα πια
την πίκρα μου.
Κι αν δεν την πότιζα στις λέξεις; Αν δεν την στρίμωχνα σε άσπρες κόλλες;
Αν δεν την κυλούσα σε δεκάδες αποσιωπητικά; Τι θα την έκανα;
Η λύπη μου είναι η δύναμή μου. Είναι το αντιστάθμισμα σε τόσα
αναγκαία χαμόγελα ημερησίως. Στην τόση καταναγκαστική χαρά των ημερών.
Και μόνο εδώ μου επιτρέπεται να λέω την αλήθεια. Μόνο εδώ μπορώ να μεταμφιέσω τα πάντα μου και να δεις το τίποτα. Μόνο σε αυτές τις ιστορίες, τις δικές μου, είμαι ελεύθερη.
Ελεύθερη να αδειάσω τα σκοτάδια μου.
Όλα τα μέρη που δεν πάτησα, όλοι οι άνθρωποι που δεν μίλησα,
όλα τα λόγια που δεν ξεστόμισα, όλες οι χαρές που δεν διάλεξα,
όλες οι αποφάσεις που ξέχασα, όλα τα όνειρα που έθαψα.
Αυτές είναι οι ιστορίες μου.
Οι λυπημένες ιστορίες μου.

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

Ο έρωτας

Μη ρωτάς εμένα για έρωτα γιατί εγω άλλα πράγματα θα σου πω, δυσνοητα ίσως και αφταστα.
Μακριά από μενα τα κλισέ και τα παραμύθια.
Αν θες να μιλήσεις μαζι μου για έρωτα θα πρέπει να ξεχασεις τις θεωρίες , τα τετριμμένα και τα στερεότυπα.
Αν θες να μιλήσεις μαζί μου για ερωτα θα πρέπει να απαρνηθεις το απόλυτο και να γκρεμισεις τα εφηβικά σου όνειρα.
Αν θες να μιλησεις μαζι μου για ερωτα, θα πρέπει να μιλήσεις για ΤΟΝ έρωτα.
Εκείνον που ταυτιζει ανάγκες, δένει κορμιά και ξελογιαζεται απο μυρωδιές.
Εκεινον που ευέλικτα αλλάζει ρόλους και είναι παντα σε ετοιμότητα .
Που μεταμορφωνεται, εξελισσεται και ανατρέπει.
Εκεινον που συγχωρεί απο φύση,
ξερνάει τους χειρισμούς και τα τερτιπια και ορμάει στο τώρα.
Δεν κραταει ρολόι, δεν ζυγιζει όμοια και αντίθετα, δε παζαρευει συνθήκες.
Αν θες να μιλησεις μαζί μου για ερωτα, θα μιλησεις για τις στιγμές που σε κυκλωνει , που σε ξεγυμνωνει, μα πάντα- τ'ακους; -σε γιατρεύει.
Σε λυτρώνει, σε ανυψώνει, σε χρίζει αθάνατο.
Ασε τους φτωχούς, τους αδαείς να υμνουν τον πονο, τη βια, την μετριότητα ως παιδια του έρωτα.
Αν θες να μιλήσεις μαζι μου για έρωτα, θα πρέπει να δεις πως το μαχαίρι το κρατάς μονάχος σου.
Δεν φταίει ο καθρέφτης που στο αποκαλυπτει.
Ο Έρωτας, οπως εγω τον ξέρω, είναι ο θεός στα χέρια σου. Είναι ασφαλεια σαν αυτη της μητρας, είναι γέλιο δυνατο σαν παιδικο, είναι λαχτάρα , νιότη και φως.
Γι αυτο μην ρωτας εμενα για έρωτα. Εγώ άλλα πράγματα θα σου πω.
Εσύ ακολουθησε το πλήθος.